Shop local was ongetwijfeld het meest gebruikte “vervlaams-engelste” woord sinds covid ons leven even lamlegde.

Het was hartverwarmend hoe opeens de lokale boerderijen toevluchtsoorden werden om te winkelen want supermarkten waren oorden van verderf en bacteriën.

Winkels of boerderijen waar we in onze ratrace vroeger voorbij flitsen werden nu opeens zichtbaar en meer nog, het was een dagelijks wandeling of fietstocht waard.

Fietsen werd het nieuwe fitnessen want de fitnesscentra waren gesloten. De winkels van elektrische fietsen deden gouden zaken en opeens had precies iedereen rondom me een nieuwe fiets.

Idyllische plekjes amper een paar kilometer van huis werden ontdekt en gekoesterd. Picknicken werd het nieuwe tafelen op restaurant.

Nog nooit werd er zoveel gebakken en gekookt. Op social media zag je plots alleen maar foto’s van geslaagde en minder geslaagde baksels en stoofpotjes. Velen ontdekten een verscholen chef-kok in zichzelf en experimenteerden erop los. Ook de verkoop van de weegschalen moet gekelderd zijn in die periode want iedereen had het over zijn corona-kilo’s dat ze niet kwijt geraakten.

Flessen wijn werden vooral bij valavond in de afvalcontainers gegooid want oh wee als de buurman zou zien welke gigantische hoeveelheden wijn er werd geconsumeerd. In alle miserie en verveling gold corona vaak als excuus om er eentje extra te drinken.

Al mijn vriendinnen zweerden bij ‘huispakken’ en zwoeren zichzelf in het eerste jaar geen nieuwe jurken meer te kopen want ‘we hadden zoveel in onze kast dat we niet meer hebben kunnen dragen’.

Iedereen snakte naar zijn eigen vorm van een horeca-ervaring : weer op café kunnen gaan, zijn favoriete restaurant bezoeken, voluit terrasjes kunnen doen. Het compleet gebrek aan perspectief maakten velen van ons somber.

Maar…

Nu alles weer is genormaliseerd. Van hoeveel bovenvermelde aspecten zijn we ons nog bewust ?

Ik ben blij dat we weer met flair onze favoriete jurken dragen en dat we het shoppen niet verleerd zijn.

Wordt de fiets nog vaak uit de garage gehaald ? Zijn de dichtbij-vakanties weer ingeruild voor exotische bestemmingen ?

Is de lokale boerderij waar we groenten gingen halen weer vervangen door een wekelijks blitsbezoek aan de supermarkt waar we vlug vlug binnenhollen, want er moeten kinderen van en naar de muziekschool en sportclubs gebracht worden en ja, tijd is kostbaar.

Een ding is zeker : het heeft ons allemaal even laten stilstaan bij vaak heel gewone dingen. We hebben meer respect gekregen voor vriendschap, voor het gezinsleven. We zijn bewuster geworden van kwalitatief voedsel.

Nu nog onze ecologische voetafdruk onder controle houden, zo houden we onze aardbol toch wat schoner.

En ja, ik pleit echt wel om voeding van eigen bodem te promoten. Eet vis uit onze Noordzee, eet groenten als het seizoen het toelaat, ontdek nog steeds mooie plekjes in onze eigen mooie landje en geniet. Geniet met alle mensen die je graag ziet.

Groetjes

Maya